Fasada budynku ma kluczowe znaczenie dla jego wyglądu, wpływając na to, jak będzie on odbierany przez korzystające z niego osoby oraz decydując o tym, czy dobrze wpisze się w swoje otoczenie. W czasie eksploatacji ważne będzie zachowanie jej w odpowiednim stanie i regularne usuwanie osadzających się zanieczyszczeń pochodzących m.in. z pyłów zawieszonych czy zabrudzeń spłukiwanych przez deszczówkę z dachu. Ponieważ jest to kłopotliwe i drogie, zwłaszcza w przypadku materiałów podatnych na uszkodzenia mechaniczne, lepszym wyjściem może okazać się trwałe zabezpieczenie powierzchni elewacji fotokatalityczną powłoką hydrofilową. Przekonajmy się, jakie mechanizmy pozwalają na wykazywanie takich właściwości.
Hydrofilowość – co to takiego?
Hydrofilowość to właściwość, dzięki której woda szeroko rozpływa się po powierzchni, tworząc na niej cienką oraz jednolitą warstwę. Powłoki hydrofilowe zwiększają zwilżalność powierzchni za sprawą zwiększania jej energii swobodnej do poziomu, który przewyższa napięcie powierzchniowe występujące na kroplach wody. Jest to możliwe dzięki silnemu przyciąganiu cząsteczek wody i powierzchni materiału, pojawiające się w następstwie różnicy ich ładunków elektrycznych. Hydrofilowość oznacza mniejszą podatność na osadzanie się brudu.
Czym jest fotokataliza?
Fotokataliza to proces, w którym następuje niezwykle szybkie utlenianie różnych związków chemicznych. Pojawia się ona pod wpływem energii dostarczanej przez promieniowanie słoneczne i jest możliwa za sprawą użytych w powłoce materiałów, tj. dwutlenku tytanu, będącego katalizatorem reakcji. W jej wyniku pojawiają się aktywne chemicznie rodniki wodorotlenowe, odpowiedzialne za rozpad złożonych związków, a więc również samooczyszczanie przez niszczenie struktury powstałych zabrudzeń.
