Właściwości niemal wszystkich wykorzystywanych w zastosowaniach przemysłowych materiałów mogą zostać ulepszone przez naniesienie na ich powierzchnię specjalnych powłok. W inżynierii materiałowej wykorzystuje się w tym celu różne substancje od natryskiwania tworzyw sztucznych przez nanoszenie farb, lakierów czy impregnatów po zmianę struktury wewnętrznej warstwy przypowierzchniowej. Wśród dostępnych powłok poprawiających charakterystykę rozmaitych produktów znajdują się również takie, w których używa się nano dwutlenku tytanu. Może on zostać zaaplikowany także na powierzchnię tkanin, co skutkuje wywołaniem silnego efektu hydrofilowego. Przekonajmy się, na czym polega hydrofilowość i sprawdźmy, do czego może służyć.
Czym jest hydrofilowość?
Hydrofilowość powierzchni to właściwość związana z możliwością dokładnego zwilżenia powierzchni. Wynika ona z faktu, że na materiale zamiast dużych kropli tworzy się jednolita, lecz stosunkowo cienka warstwa wody. Jest to następstwem rozkładu różnic potencjałów zgromadzonych na powierzchni cząsteczek wody oraz materiału, z jakiego powstała dana powierzchnia. Jeżeli ładunki będą rozłożone równomiernie, a znaki będą przeciwne, woda bez przeszkód rozleje się, tworząc płaską taflę. W przeciwnym razie takie same ładunki na cząsteczkach wody i materiale będą powodowały odpychanie lub ich oddziaływanie nie okaże się na tyle silne, by przezwyciężyć napięcie powierzchniowe cieczy.
Powłoki hydrofilowe a tkaniny
Powłoki hydrofilowe z dwutlenkiem tytanu mogą spowodować, że pokryta nimi tkanina zyska identyczne własności. Dzięki nim zbierająca się na nich woda znacznie łatwiej wypłucze zanieczyszczenia, co ułatwi pranie i konserwację, a także zapobiegnie gromadzeniu się zabrudzeń. W przypadku tapicerki można też liczyć na szybsze wysychanie oraz korzyści płynące z katalizy, a więc rozkładu zanieczyszczeń dzięki wykorzystaniu padającego na powierzchnię światła słonecznego.
